سلسله مقالات زری اصفهانی
قسمت چهارم:
درقسمت قبل درمورد اسلام مجاهدین صحبت کردم و اینکه در تعبیر و تفسیرهای کتاب های اصلی مذهبی آنها به هیچ دگماتیسمی معتقد نیستند . این آیه قرآن از سوره رعد پایه استدلال چنین اندیشه ایست که آنچه درزمان و مکان مشخص برای اکثریت مردم میتواند راه گشا و مفید باشد باید از مذهب استخراج و بکار برده شود
"آیه 17 از سوره رعد "
أَنزَلَ مِنَ السمَاءِ مَاءً فَسالَت أَوْدِيَةُ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السيْلُ زَبَداً رَّابِياًوَ مِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فى النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُكَذَلِك يَضرِب اللَّهُ الْحَقَّوَ الْبَطِلَفَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَب جُفَاءًوَ أَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاس فَيَمْكُث فى الأَرْضِكَذَلِك يَضرِب اللَّهُ الأَمْثَالَ(17)
خداوند از آسمان ها آبی فرومیفرستد برزمین و هر کجا ( هروادی ، هردره یا هرظرفی ) به اندازه خود آن آب را حمل میکند .( برداشت های مختلف ازهرپدیده نسبت به ظرفی که دارد و نسبت به زمان و مکان ) وبرروی آن آب خروشان درحرکت خاشاک و کفی است و همچنین است که وقتی مردم میخواهند از آنچه از زمین بدست آورده اند ( معادن طلا ونقره ) زیور هایی بسازند آن را برروی آتش می جوشانند ( ذوب میکنند) پس زوائدش و کف هایش خارج میشود و آنچه که سود آور است ( و قابل استفاده ) برجای میماند و خداوند حق وباطل راهم به این صورت درهم می آمیزد و به هم می افکند ( تضاد ها و اختلافات و مبارزات حق وباطل ) وآنچه که بیهوده است و سد راه تکامل کنار میرود مثل همان خاشاک روی آب روان و آنچه برای انسان و جامعه مفید است درزمین باقی میماند و خداوند اینچنین مثال میزند بنابراین از مذهب و یا هرپدیده فرهنگی باید غبارزدایی کرد و گرد و خاک و خس وخاشاکش را از آن زدود و آنچه را که برای ، مردم و تکامل اجتماعی واقتصادی و سیاسی شان مفید است و قابل استفاده باقی نهاد . تمام پدیده های هستی ، چه انسان ، چه طبیعت و چه فرهنگ ها و دست آوردهای فرهنگی انسان باید درجهت تعالی انسان بکار گرفته شود . والبته این جهت تکاملی و تعالی درجهت توحید ( یگانگی ) انسان با طبیعت و با جامعه و با خود وخدا می باشد . واولین نشانه این تعالی هم یگانگی اجتماعی انسان ها ، و تلاش درراه خیر و محبت و دوستی و برابری اجتماعی و اقتصادی است
درسوره دیگری از قرآن ، به مساله دین و ارتباطش با مسایل اجتماعی و اقتصادی همان یگانگی اجتماعی و تلاش درراه خیر و خوبی وتکامل انسان بطور مشروحی اشاره شده است
أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ (1) فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ (2) وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ (3) فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ (4) الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ (5) الَّذِينَ هُمْ يُرَاؤُونَ (6) وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ (7)
سورة الماعونه
دراین سوره بوضوح از هدف دین و اینکه دین داشتن به چه معنایی است صحبت میکند
ایا دیده ای کسانی را که بدین دروغ می بندند ( یا دین را دروغ میشمارند ) .پس همانا چنان کسانی همان ها هستند که یتیم را ازدرخانه خود میرانند
یتیم اینجا به عنوان سمبل بی پناهی و انسانی بدون هیچ جایگاه اجتماعی و هیچ قدرت اقتصادی و یا پشتوانه اجتماعی بکاررفته است . یتیم کسی است که از عواطف اجتماعی و طبیعی انسان های دیگر محروم مانده است . سمبل اقشار بی پناه و کم درآمد و تحت سرکوب و استثمار است
راندن این افراد گناهی بزرگ است و معادل بی اعتقادی به دین
( خدا - اخرت - (اهدفداری هستی است )
و همچنین آن کسی است که جامعه را به اطعام مسکین تشویق نمی کند ( دیگران را وادار به مبارزه با فقر درجامعه نمی کندو تلاشی برای ریشه کن کردن مشکلات اقتصادی انجام نمی دهد.
پس وای بر نماز گزاران ، آنهایی که نمازشان را و نیایش شان همه سهو است و ساده گیری و ازروی عادت آنکسانی که دردین ریا می ورزند. محتوای دین را که همان نراندن یتیم از در خویش است کنار گذاشته اند و به ظواهر دین یعنی نیایش های ریایی می پردازند و آنها ( کسانی که دین را دروغ می پندارند یا به آن دروغ می بندند ) کسانی هستند که ثروت های عمومی را از دسترس همه مردم خارج کرده اند - ماعون به معنای آسیاب های عمومی بوده است که همه میتوانستند آنرا استفاده کنند ولی کسی که این وسیله عمومی را به خود اختصاص دهد و نگذارد که دیگران هم از آن استفاده کند ( انحصار طلب ها وافراد و دولت هایی که مالکیت ثروت های عمومی جامعه را از خود کرده اند و مردم را درمحرومیت گذاشته اند )
مثال مشخص اش ثروت عظیم نفت و گاز درایران است که تماما دراختیار دولت های فاسد و کلاهبرداری قرار داشته است که آنرا صرف عیاشی ها و بده بستان های سیاسی خود میکنند بدون اینکه نفعی اساسا از اینهمه ثروت به مردم جامعه برسد.
ادامه دارد..
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر